زنی با موهای سیاه
با بارانی سیاه
با شال گردنی سیاه
با کاغذی در مشت
رویش نوشته
" تو بهانه شعر های منی"
زنی که دل به بارانی خیابانها میدهد
میرود
میرود
میرود
و زیر لب می خواند
" دعا کن بر نگردم "
زنی شبیهِ من ..
{ نیکی فیروزکوهی }
پ.ن : ازین به بعد نوشته های که به دلم نشست و حال کنونی مو بیان میکرد رو هم میذام :)
