بعضی انسان ها چقدر فهم انسانی ..دارند؟!
+
[ خانم خانم یه دستمال بگیر یه فال ببر ! ]
[ خانم انگشتر دستبند نمیخوای ؟! ] با چشمهای مظلومش
به چشم هایم خیره شد ! چشم های سرشار از ناراحتی لبخند دروغینش را
آشکار می کرد [ خانم یدونه بخر دیگه ! ۱۰۰۰ تومن که چیزی نیست !]
نا خودگاه بدون اینکه متوجه بشم کیف پول قرمزم داخل دستم دیده شد !
یک بانو وقتی کودکان کار را در خیابان میبیند .. دلش هر چقدر هم سنگ باشد اما
با دیدن این بچه ها دلش به وجد می آید .
[ خانوم گلی یه دستما به من بده ! ]
پول خورد تو کیفم نبود مجبور شدم اون ۵۰۰۰ هزاری رو بهش بدم !
[ خانم وپول خورد نداری ؟ ]
نگاهی بهش انداختم [ خب دوتا دستمال و یه آدمس بده ]
چشمهایش از خوشحالی برق میزد !
[ خیلی ممنونم خانم !!! ]
بعضی از این انسان ها با چنان چشم ترحمی به این کودکان نگاه میکنن که انگار
ملکه ایلیزابت ایران هستند !
بعضی از این انسان ها انگار واگن قطار را خریده اند و با جمله ی [ برو کنار بچه ی چندش ! ] آنهارا پذیرایی میکنند .
بعضی وقت ها انسان ها فهم انسانی خود را از دسنت میدهند و به یک جمله ی زشت و نا پسند رو می آورند و فکر میکنند
خدا همه ی انسان های دیگر را برای خدمت به آنها آفریده است !
چقد این انسان های نسبت زیاد فهم انسانی ندارند !!!
پ.ن : خیلی دلم برای این بچه شکست ! بغضی که گلوی آدم رو از شدت بغض بودنش خفه کنه.
پ.ن : بیاید قول بدیم بیشتر حواسمون به ایمن بچه های نسبتا کاری باشه
پ.ن : یکم تغییرات در نوع نوشته هام خووب است آیا ؟ :))
+
[ خانم خانم یه دستمال بگیر یه فال ببر ! ]
[ خانم انگشتر دستبند نمیخوای ؟! ] با چشمهای مظلومش
به چشم هایم خیره شد ! چشم های سرشار از ناراحتی لبخند دروغینش را
آشکار می کرد [ خانم یدونه بخر دیگه ! ۱۰۰۰ تومن که چیزی نیست !]
نا خودگاه بدون اینکه متوجه بشم کیف پول قرمزم داخل دستم دیده شد !
یک بانو وقتی کودکان کار را در خیابان میبیند .. دلش هر چقدر هم سنگ باشد اما
با دیدن این بچه ها دلش به وجد می آید .
[ خانوم گلی یه دستما به من بده ! ]
پول خورد تو کیفم نبود مجبور شدم اون ۵۰۰۰ هزاری رو بهش بدم !
[ خانم وپول خورد نداری ؟ ]
نگاهی بهش انداختم [ خب دوتا دستمال و یه آدمس بده ]
چشمهایش از خوشحالی برق میزد !
[ خیلی ممنونم خانم !!! ]
بعضی از این انسان ها با چنان چشم ترحمی به این کودکان نگاه میکنن که انگار
ملکه ایلیزابت ایران هستند !
بعضی از این انسان ها انگار واگن قطار را خریده اند و با جمله ی [ برو کنار بچه ی چندش ! ] آنهارا پذیرایی میکنند .
بعضی وقت ها انسان ها فهم انسانی خود را از دسنت میدهند و به یک جمله ی زشت و نا پسند رو می آورند و فکر میکنند
خدا همه ی انسان های دیگر را برای خدمت به آنها آفریده است !
چقد این انسان های نسبت زیاد فهم انسانی ندارند !!!
پ.ن : خیلی دلم برای این بچه شکست ! بغضی که گلوی آدم رو از شدت بغض بودنش خفه کنه.
پ.ن : بیاید قول بدیم بیشتر حواسمون به ایمن بچه های نسبتا کاری باشه
پ.ن : یکم تغییرات در نوع نوشته هام خووب است آیا ؟ :))
